اشعار زیبا در مورد اسب

شعر در مورد اسب​

زیباترین اشعار فارسی با موضوع اسب در این تاپیک گردآوری میشود و کاربران عزیز میتوانند اشعار زیبایی که در اختیار دارند را به شرط موضوعیت در این تاپیک منتشر کنند .

 

[niloufar]

اسب حیوان نجیبی است اگر بگذارند

چون بشر کیس عجیبی است اگر بگذارند

سم بکوبد به زمین توی چراگاه جمال

گاهش از عشق نصیبی است اگر بگذارند

گیرم از یونجه ی تر معده ی خود پر سازد

در دلش حسرت سیبی است اگر بگذارند

چه کم از این پسران رپ و ریپی دارد

طالب زینت و زیبی است اگر بگذارند

چه بسا اسب که اسباب سواری را باخت

طعمه‌ی ساده فریبی است اگر بگذارند

اسب عاشق شد و فرمود :”نجابت کشک است

بوسه هم حس غریبی است اگر بگذارند

زین و دل داده ی آن یال پریشانم و دل-

گیرِ افسار حبیبی است اگر بگذارند

نعل در آتش دل می نهم از یورتمه اش

در دلم طرفه لهیبی است اگر بگذارند…”

نر اگر بود که صد در صد او مشتاق است

مادیان نیز صدی- بیست اگر بگذارند!

“بوالفضول” آمده و هیبت طنزش مخفی است

طنز پرداز مهیبی است اگر بگذارند !

 

[ستاره_قطبی]

چند خانه گم کنی و یاوه گردی گرد شهر

ور ز شهری نیز یاوه با قلاوزی بساز

اسب چوبین برتراشیدی که این اسب منست

گر نه چوبینست اسبت خواجه یک منزل بتاز

 

[niloufar]

زمین از خون گرم شهسواران داغدار است
زمان تا رویش دشت شقایق شرمسار است

کمی بعد از به خون غلطیدن سالار میدان
میان اشک و خون اسب سفید بی سوار است

 

[niloufar]

اسب خِرد ار مطیع و همگام شود
سرکش تر ازین نفس هم آرام شود

اندیشه بکار بستن آری هنر است
بر بی هنران بی هنری دام شود

 

[mohammadali]

شعر کوتاه در مورد اسب​

«ای بسا اسب تیزرو كه بمرد// خرك لنگ جان به منزل برد» / سعدی

---

«ابله شده‌ای، وفا ز زن می‌طلبی؟// اسب و زن و شمشیر وفادار که دید؟» / ناشناس

---

«آن‌كس كه بداند و بداند كه بداند// اسب شرف از گنبد گردون بجهاند» / فخر رازی

---

«یا رب این نو دولتان را بر خر خودشان نشان// كاین همه ناز از غلام و اسب و استر می كنند» / حافظ

---

«مر سگان را عید باشد مرگ اسب// روزی وافر بود بی‌جهد و كسب» / مولوی

---

 

[mohammadali]

شعر جاودان بر اسب یال افشان​

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.
باغ بی برگی،
روز و شب تنهاست،

با سکوت پاکِ غمناکش.
سازِ او باران، سرودش باد.
جامه اش شولای عریانی‌ست.
ورجز،اینش جامه ای باید .

بافته بس شعله ی زرتار پودش باد .
گو بروید ، هرچه در هر جا که خواهد، یا نمی خواهد .
باغبان و رهگذران نیست .
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست

گر زچشمش پرتو گرمی نمی تابد،
ور برویش برگ لبخندی نمی روید؛
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست؟
داستان از میوه های سربه گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک می گوید .
باغ بی برگی
خنده اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش میچمد در آن.
پادشاه فصلها ، پائیز ..(مهدی اخوان ثالث)