درختی است که چوب آن نهایت محکم و صاف و راست باشد چون اکثر از چوب آن تیر می سازند.
 تیر خدنگ ؛ تیر که از چوب درخت خدنگ سازند .
 
خدنگ
فرهنگ فارسی معین
 (خَ دَ) (اِ.) درختی است با چوبی بسیار سخت و محکم که از آن نیزه و تیر و زین اسب درست کنند.
 
 
 خدنگی گزین کرد پیکان چو آب
 نهاده بر او چار پرّ عقاب .
 فردوسی .
 
 
 خدنگی که پیکان او ده ستیر
 ز ترکش برآورد گرد دلیر.
 فردوسی .
 
 
 خدنگی که پیکانش بد بید برگ
 فرودوخت بر تارک ترک ترگ .
 فردوسی .