درختی است که چوب آن نهایت محکم و صاف و راست باشد چون اکثر از چوب آن تیر می سازند.
تیر خدنگ ؛ تیر که از چوب درخت خدنگ سازند .
خدنگ
فرهنگ فارسی معین
(خَ دَ) (اِ.) درختی است با چوبی بسیار سخت و محکم که از آن نیزه و تیر و زین اسب درست کنند.
خدنگی گزین کرد پیکان چو آب
نهاده بر او چار پرّ عقاب .
فردوسی .
خدنگی که پیکان او ده ستیر
ز ترکش برآورد گرد دلیر.
فردوسی .
خدنگی که پیکانش بد بید برگ
فرودوخت بر تارک ترک ترگ .
فردوسی .