اشعار زیبا در مورد اسب

شعر در مورد اسب​

زیباترین اشعار فارسی با موضوع اسب در این تاپیک گردآوری میشود و کاربران عزیز میتوانند اشعار زیبایی که در اختیار دارند را به شرط موضوعیت در این تاپیک منتشر کنند .

 

[ستاره_قطبی]

اشعار اسب​

تا نگردد شمع روز از باد تيغت منطفی

روز کين چتر تو را در زير دامان می‌برد

آسمان می‌خواهد از اسب تو نعلی بهر تاج

غالبا آن تاج را از بهر کيوان می‌برد

کيست هندويی که سازد نعل اسب تاج سر

ظاهرا اسب تو درپا از پی آن می‌برد

« سلمان ساوجی »

 

[fatima]

ز حسن تو پیدا شد آیین عشق

خرد را لبت کرد تلقین عشق

ازین بیشه شیری نیامد برون

که او را نکشتی به زوبین عشق

ز بهر شکار دل خستگان

بر اسب بلا بسته‌ای زین عشق

« اوحدی »

 

[ستاره_قطبی]

برگ در دست نسیمی است که سرگردان است

قلب در دام غریبی است که بی‌سامان است

زندگی با تو چه احساس عجیبی دارد

عشق آن اسب نجیبی است که نافرمان است

« ابوذر فتحی‌نیا »

 

[fatima]

هرکسی را که بخت برگردد

اسبش اندر طویله خر گردد

 

[دکتر_رضایی]

اسب خرد خویش اگر نیک بتازیم

صد روزنه در پهنه باور بگشاید

« م _ عاکف »

 

[ستاره_قطبی]

ای از عرب و از عجمت مثل نزاده

حسن تو عرب را و عجم را به تو داده

در روی عجم چشم تو صد تیر کشیده

وز چشم عرب لعل تو صد چشمه گشاده

خوبان عرب بر سر اسب تو دویده

شاهان عجم پیش رخت گشته پیاده

از چشم تو مجنون عرب یافته مستی

وز لعل توشیرین عجم ساخته باده

« اوحدی »

 

[دکتر_رضایی]

ای بسا اسب تیزرو که بمرد

خرک لنگ جان به منزل برد

« سعدی »

 

[ستاره_قطبی]

اگر سکندر با شاه هم‌سفر بودی

ز اسب تازی زود آمدی فرود به خر

« فرخی سیستانی »

 

[السانا]

شعر درباره اسب​

اسب‏ها، این اسب‏ها

یالشان آشفته است

در نگاه سرخشان

پرسشی ناگفته است

بر زمین، سم می‌‏زنند

خشمگین، شیهه‏ کشان

گویی آتش می‏‌جهد

از تن چالاکشان

اسب‏ها زندانی‏‌اند

آه زیر سقف‏‌ها

اسب‏ها کی می‌‏شوند

باز آزاد و رها؟

اسب‏ها یک روز باز

روی پا می‌‏ایستند

آخر آنها اهل خواب

اهل آخور نیستند

یک شبی گم می‌‏شوند

اسب‏ها در بهت دشت

اسب من که رفت و رفت

سوی آخور برنگشت

« محمد کاظم مزینانی »

 

[ستاره_قطبی]

پادشاها مهد عالی می‌رود سوی شکار

لیکن اسباب شدن ما را مهیا هیچ نیست

خیمه و اسب است و زین و جامه اسباب سفر

جز دو اسب لاغری با بنده زینها هیچ نیست

« سلمان ساوجی »

 

[niloufar]

ازین بیشه شیری نیامد برون

که او را نکشتی به زوبین عشق

ز بهر شکار دل خستگان

بر اسب بلا بسته‌ای زین عشق

 

[ستاره_قطبی]

اسب در اشعار مولانا​

همه شب سجده‌کنان می‌رود و وقت سحر

روش بخشد که بمیرد مه چرخ از حسدش

هر که امروز کند شهوت خود را در گور

هر یکی حور شود مونس گور و الحدش

هر کی او اسب دواند به سوی گمراهی

کند آن اسب لگدکوب نکال از لگدش

بهل ابتر تو غزل را به ازل حیران باش

که تمامش کند و شرح دهد هم صمدش

« مولوی »

 

[niloufar]

یا رب این نو دولتان را بر خر خودشان نشان

کاین همه ناز از غلام و اسب و استر می‌کنند

« حافظ »

 

[ستاره_قطبی]

اگر اشتر و اسب و استر نباشد

کجا قهرمانی بود قهرمان را

« ناصر خسرو »

 

[ستاره_قطبی]

اسب در شعر مولانا​

ای طرب‌ناکان ز مطرب التماس می‌ کنید

سوی عشرت‌ها روید و میل بانگ نی کنید

شهسوار اسب شادی‌ها شوید ای مقبلان

اسب غم را در قدم‌های طرب‌ها پی کنی

« مولوی »

 

[niloufar]

اسب می‌تاخت با شکوه و دلیر

که کند فعل شیر بچه شیر

« مکتبی شیرازی »

 

[ستاره_قطبی]

یکی بارگی برنشسته سیاه

همی گرد نعلش برآمد به ماه

سیاوش چو گشت از جهان ناامید

برو تیره شد روی روز سفید

چنین گفت شبرنگ بهزاد را

که فرمان مبر زین سپس باد را

« فردوسی »

 

[niloufar]

یک بیت شعر درباره اسب​

آن‌ کس که بداند و بداند که بداند

اسب شرف از گنبد گردون بجهاند

« فخر رازی »

 

[niloufar]

شعر اسب حیوان نجیبی است​

من نمی‌دانم

که چرا می‌گویند اسب حیوان نجیبی است

کبوتر زیباست

و چرا در قفس هیچ‌کسی کرکس نیست

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد

چشم‌ها را باید شست جور دیگر باید دید

واژه‌ها را باید شست

واژه باید خود باد

واژه باید خود باران باشد

چترها را باید بست

زیر باران باید رفت

فکر را خاطره را زیر باران باید برد

با همه مردم شهر زیر باران باید رفت

دوست را زیر باران باید دید

عشق را زیر باران باید جست

« سهراب سپهری »