مضمون ضرب المثل نوش دارو بعد از مرگ سهراب

[نورالدین]

مضمون ضرب المثل نوش دارو بعد از مرگ سهراب​

گاهی اتفاق می‌افتد که انسان برای جلوگیری از خطری بزرگ و زیان‌بخش به هر دری می‌زند و از اقدام به هر عملی برای رسیدن به هدف و جلوگیری از عواقب آن خطر، کوتاهی نمی‌کند؛ اما درست زمانی که تلاش‌های او به نقطه خوبی می‌رسد و می‌پندارد که موفق شده است، متوجه می‌شود که دیر شده و تلاش‌های او بی فایده است. در این شرایط تنها چیزی که به جای می‎ماند حس حسرت است.

به عبارتی این ضرب‌المثل زمانی به کار می‌رود که ابزار و وسایل در زمان نیاز و به موقع، در دسترس نباشند؛ امّا پس از رفع نیاز، فراوان و در دسترس باشند!

همین مضمون در یکی از اشعار شیخ اجل سعدی شیرازی آمده است که می‌گوید: "علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد/ دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست!"

 

[farideh]

کاربرد در اشعار دیگر شاعران​

بسیاری از شعرا از این ضرب‌المثل و مضمون آن در اشعار و متون خود استفاده کرده‌اند که در زیر، بخشی از یکی از اشعار زیبای استاد شهریار که از این ضرب‌المثل استفاده کرده است را می‎خوانیم. در این شعر شهریار از معشوق خود شکایت می‌کند که چرا زمانی که به تو احتیاج داشتم نبودی و حالا که کار از کار گذشته است و پا به سن گذاشته‌ام، به سراغ من آمده‌ای.

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی، حالا چرا؟

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟