نکته : ریزپردازنده یا میکروپروسسور قطعه ای است که توان پردازش محاسبه و منطق را دارد. ریزپردازنده ها ففقط میتوانند اطلاعات باینری(0 و 1) را دریافت کنند و بر روی آن ها پردازش انجام دهند.در مرحله بعد اطلاعات پردازش شده را داخل حافظه موقت بارگذاری کرده و اطلاعات پردازش شده را به خروجی جهت نمایش میدهد.
هر چه سرعت پردازنده یا میکروپروسسور (بر حسب کیلوهرتز،مگاهرتز،گیگاهرتز و...) بیشتر باشد میکروپروسسور با سرعت بیشتری نسبت به داده ها ورودی واکنش نشان میدهد.میکروپرسسور به طور کلی یک پردازنده است و برای کار باید به آن چیپ های حافظه و چیز هـای دیگری را به آن اضافه کرد این امکان کاربردی دارد که بر حسـب کارمـان حافظـه مناسـب و دیگـر قطعات را مانند تایمرها و غیره به صورت بیشتری استفاده کنیم ولی مدار خیلی پیچیده می شود و از لحـاظ هزینه هم هزینه بیشتر می شود به همین دلیل امروزه از میکروپرسسورها کمتر استفاده میشود.در میکروپرسسورها فقط واحد پردازش به صورت مجزا به صورت یک آیسی IC (مدارمجتمع) وجود دارد که مدارهایی مانند RAM ،آنها در آیسی های مجزا به ریزپردازنده متصل میشوند و با ROM ،واحد ورودی/ خروجی، تایمرها تشکیل یک رایانه را میدهند.
کاربرد میکرو پروسسور ها
توانایی تولید وسایل میکروالکترونیک با صدها کارکرد از جمله کنترل، تنظیم، هدایت و حافظه که میکروپرسسورها به اجرا در می آورند. در آغاز هر تراشه ۴ کیلو بایت حافظه داشت که بعد ها به ۸، ۱۶، ۳۲، ۶۴ کیلو بایت افزایش یافت و امروزه سازندگان میکرو پروسسور تراشه هایی تولید می کنند که ظرفیت ذخیره سازی آنها چندین مگابایت یا حتی گیگا (میلیارد) بایت است.امروزه یک تراشه ی ریز سیلیکنی(میکرو پروسسور) حاوی مدار های الکترونیکی دارای صدها هزار ترانزیستور و همه ی اتصالات لازم و مدار بندی روی این تراشه می تواند خود میکرو کامپیوتری باشد با ظرفیت پردازش ورودی / خروجی و حافظه ی دستیابی تصادفی و… .
نویسنده: دکتر (افشین رشید )
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک