نتایح جستجو

ظٌلام مظلم

وضع واضع تواضع متواضع وضعیت

قیمت سفته امسال نرخ فروش سفته مبلغ اسمی سفته ۵۰۰ تومان ۱ میلیون تومان ۷۵۰ تومان ۱.۵ میلیون تومان ۱۰۰۰ تومان ۲ میلیون تومان ۱۲۵۰ تومان ۲.۵ میلیون تومان ۲۵۰۰ تومان ۵ میلیون تومان ۵۰۰۰ تومان ۱۰ میلیون تومان ۱۰۰۰۰تومان ۲۰ میلیون تومان ۲۵۰۰۰ تومان ۵۰ میلیون تومان ۵۰۰۰۰ تومان...

1-خیابان فرشته - مريم شرقي - پلاك ٤٧ - واحد ٤ 2- خ پیروزی نبش شکوفه ساختمان پزشکان اینستاگرام: www.instagram.com/dr_masoudsaberi

هنوز باورمان نمی‌شود که چهل روز از رفتن ناگهانی‌اش گذشته است هنوز سخت است بپذیریم آن لبخندها و مهربانی‌ها، همچون دانه‌ای در زیر خاک خفته است اما یقین داریم یادش جوانه خواهد زد و نام و نشانش، درختی سبز و تناور خواهد شد

حایز (لغت نامه دهخدا): حایز. [ی ِ] (ع ص) حائز. نعت فاعلی از حیازت. گردآورنده. جامع. - حایز شرائط، واجد شرایط. جامع شرایط لازم. و رجوع به حائز شود. حایز (حل جدول): دربردارنده حایز (مترادف و متضاد زبان فارسی): حائز، دارا، دربردارنده، واجد، جامع، (متضاد) فاقد حایز (فرهنگ فارسی هوشیار): واجد شرایط

وکتور بابانوئل وکتور پاپانوئل عکس بابانوئل نقاشی بابانوئل

کاریزما ویژگی ذاتی افرادی هست که می‌توانند عده زیادی را رهبری کنند . افرادی که در میان هر جمعی که قرار میگیرند فوری رهبری جمعیت را به دست میگیرند و بقیه هم به حرفشان اهمیت میدهند کاریزما فرمول ندارد ، به ظاهر فرد ربط ندارد ، به قد و هیکل فرد ربطی ندارند ، به اخلاق خوب و بد ربط ندارد . یک چیزی...

یکی از فضلای زمان به صاحب بن عباد نامه ای نوشت در نهایت لطافت و بلاغت. چون صاحب آن را مطالعه کرد، دید که بیشتر نوشته های نامه از کلمات و اصطلاحات خود اوست. بنابراین در جواب نوشت: «جانا سخن از زبان ما می گویی»  از آن زمان به بعد وقتی کسی کاری شبیه دیگری که قبل از او این کار را انجام داده است،...

شبم از بی ستارگی،شب گور در دلم پرتو ی ستاره ای دور آذرخشم گهی نشانه گرفت گه تگرگم به تازیانه گرفت بر سرم آشیانه بست کلاغ آسمان تیره گشت چون پر زاغ مرغ شب خوان که با دلم می خواند رفت و این آشیانه خالی ماند آهوان گم شدند در شب دشت آه از آن رفتگان بی برگشت ... استاد هوشنگ ابتهاج

ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی تا راهرو نباشی کی راهبر شوی در مکتب حقایق پیش ادیب عشق هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی دست از مس وجود چو مردان ره بشوی تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد بالله کز...

چگونه درب پارکینگ را بدون ریموت باز کنیم ؟

اگر رازم را مسکوت نگه دارم، آن راز زندانی من است؛ اگر بگذارم از دهانم خارج شود، این منم که زندانی آنم. بار درخت سکوت، میوهء آرامش است. درمان ‌شوپنهاور - اروین ‌یالوم تنها ميوه اي كه از درخت سكوت آويزان است، آرامش است. «ضرب المثل پاكستاني»

"رو به هر سویی که رفتم بسته دیدم راه را" آزمودم هم دراز و دور و هم کوتاه را من که ازار قوی را هم نمیدارم روا سالها در سینه کشتم حبس کردم آه را ! بارها میخواستم از دل فغانی برکشم در بیابانها ولی پیدا نکردم چاه را چاه ها را نیز پر کرده است توفان ها و سیل شاکرم اما که در خود گم نکردم...

زمستان سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت ، سرها در گریبان است . کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را . نگه جز پیش پا را دید ، نتواند ، که ره تاریک و لغزان است . وگر دست ِ محبت سوی کس یاری ، به اکراه آورد دست از بغل بیرون ؛ که سرما سخت سوزان است . نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود...

عید آمد و ما خانه ی خود را نتکاندیم گردی نستردیم و غباری نستاندیم دیدیم که در کسوت بخت آمده نوروز از بیدلی آن را زدر خانه براندیم هر جا گذری غلغله ی شادی و شور است ما آتش اندوه به آبی ننشاندیم آفاق پر از پیک و پیام است، ولی ما پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم احباب کهن را نه یکی نامه...

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را با شتاب ابرهای نیمه شب می رفت و بود پاک چون مه شسته روی دلربای خویش را چون گلی مهتاب گون در گلبنی از آبنوس روشنی می داد مشکین جامه های خویش را گرم صحبت بود با آن خواهر کوچکترش تا بپوشد خنده های نابجای خویش را می درخشید...

یا ناصر الحسین؛ یا خادم الحسین حی علی الحسین و سلام علی الحسین یا سیدی السلام علیک، قلبی دمی و مالی لدیک قتل الله قوما قتلوک؛ و من الما عذب منعوک ای مستجات توبه های آدم؛ ای نور خانه ی رسول خاتم ای کشتی نجات اهل عالم؛ یابن الحیدر ای عشق بی نهایت و بی انتها خدا؛ ای در قنوت جاری من ربنا خدا بر غربت...

نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی بنازم به بزم...