شعر درباره رنگ سبز

شعر رنگ سبز​

سبز، تویی که سبز می‌خواهم
سبز ِ باد و سبز ِ شاخه‌ها
اسب در کوهپایه و
زورق بر دریا

سراپا در سایه، دخترک خواب می‌بیند
بر نرده‌ی مهتابی ِ خویش خمیده
سبز روی و سبز موی
با مردمکانی از فلز سرد
(سبز، تویی که سبزت می‌خواهم)

---

 

[sasan_1383]

کپشن سبز​

آمیختن طبیعی رنگ ها چون پیوند عاشقانه انسان ها زیباست

رنگ آبی رنگ خاکی را در آغوش می گیرد

چنانکه آسمان زمین را

و از این پیوند ،درخت و سبزه و گل و گیاه و دریاچه و جویبار پدید می آید

نقاش همچون باد بر رنگ های گزیده خویش می وزد

و از این وزش بر دریای کوچک رنگ ، موج ها و حباب ها پدید می آید

و دشت و صحرا و برف و بوران و طوفان نقش می شود

چنانکه در طبیعت

نقاش نقطه ای از رنگ را همچون موج وسعت می دهد

و چشمی پدیدار می شود، چشمی بر آسمان کویر

چشمی در زیر زمین

چشمی بر لب دریا

ویا چشمی که چون خورشید از زمین می روید

 

[sasan_1383]

متن زیبا در مورد طبیعت​

بیاییم از طبیعت درس زندگی بگیریم. طبیعت در بهار آغاز می شود و سرسبز و خوش و خندان است!
اما به آن تکیه نمی کند و دوست دارد که باز هم تجربه کند. سپس به تابستان وارد می شود و بعد از آن هم پاییز. بعد از سه بار تجربه کردن، باز هم می خواهد چیزهایی جدیدی را تجربه کند و به همین خاطر وارد زمستان می شود.
کاش ما انسان ها هم همینطور بودیم.
تنها به داشته های خود اکتفا نمی کردیم و سعی می کردیم که زندگی را به معنای واقعی زندگی کنیم و همواره به فکر تجربه چیزهایی جدید باشیم.
درست است که طبیعت سرسبزی اش را در زمستان از دست می دهد، اما در عوض زیبایی های زمستان را تجربه می کند که این فوق العاده با ارزش است.