ادم ریوی یا آب آوردن ریه یک اصطلاح گسترده است که معمولا به معنی تجمع غیر طبیعی مایعات در فضای تبادل هوا داخل ریه می باشد. این فرایند منجر به کاهش تبادل اکسیژن در مجرای تنفسی ریه می شود که به طور بالقوه موجب نارسایی تنفسی می گردد.
معمولا در سیر بهبود بیماری به تدریج علایم تنفسی از بین می رود و در اکثر بیماران عارضه ی ریوی به جای نخواهد ماند. اما در تعدادی از بیماران، مخصوصا بیماران با سن بالا و یا دارای سابقه بیماری های زمینه ای ممکن است دچار درگیری دائمی (فیبروز ریه) بافت ریه یا آب آوردن ریه (پلورال افیوژن) شوند. به طور کلی سیر بهبود این بیماران نسبت به سایرین کندتر بوده و توصیه به مراقبت بیشتری می شود. بر اساس میزان مایع ممکن است پزشک تصمیم به کشیدن مایع در مقادیر زیاد مایع، یا صرفا مصرف دارو در مقادیر کم مایع بگیرد تا به تدریج مایع جذب شود.
ادامه مقاله و درمان اب اوردن ریه را در لینک مقابل مشاهده کنید: https://forouzan.doctor/1521
علت آب آوردن ریه
علت این نارسایی، ناتوانی قلب در پمپاژ کردن خون کافی در چرخه ی تنفسی، ناشی از آسیب به ریه می باشد که مرتبط با قلب نیست. این وضعیت، یک شاخص آسیب شناسی مهم در بسیاری از بیماری ها می باشد، از طرفی تشخیص بیماری زمینه ای برای کنترل وضعیت این بیماری، بسیار مهم می باشد. از مشخصه های آب آوردن ریوی یا ادم ریوی می توان به تشدید تنگی نفس، وجود صداها (کرال یا رال) در ریه و تشدید نارسایی ریوی اشاره کرد.علائم آب اوردن ریه
علائم بالینی اِدِم ریوی شامل موارد زیر می شود:- تشدید تنگی نفس
- افزایش تپش قلب
- صداهای ریوی در معاینه های مرتبط با نارسایی ریوی
- نفس نفس زدن شدید
- تنگی نفس در حالت دراز کش (ارتوپنی)
- تنگی نفس شبانه پاروکسیسمال (PND)
- سرفه، همراه با کف صورتی در دهان (به علت نارسایی ریوی ناشی از طغیان راه تنفسی)
- اضطراب
- کراکل ها یا صداهای نرم در ریه
اب اوردن ریه بر اثر کرونا
ویروس کرونا از دسته ویروس های تنفسی محسوب میشود و با توجه به شیوع بالای علایم تنفسی در این بیماران علایم را به دو دسته تنفسی و غیرتنفسی تقسیم می کنند. با وجود اینکه در گذر زمان موارد متعددی از ابتلا به کرونا بعضا بدون هیچگونه علایم تنفسی ثبت شده است، اما همچنان بخش اصلی علایم و علل فوت بیماران را علایم تنفسی شامل می شود. از علایم تنفسی میتوان به:- تنگی نفس
- سرفه
- درگیری بافت ریه
- و آب آوردن ریه
معمولا در سیر بهبود بیماری به تدریج علایم تنفسی از بین می رود و در اکثر بیماران عارضه ی ریوی به جای نخواهد ماند. اما در تعدادی از بیماران، مخصوصا بیماران با سن بالا و یا دارای سابقه بیماری های زمینه ای ممکن است دچار درگیری دائمی (فیبروز ریه) بافت ریه یا آب آوردن ریه (پلورال افیوژن) شوند. به طور کلی سیر بهبود این بیماران نسبت به سایرین کندتر بوده و توصیه به مراقبت بیشتری می شود. بر اساس میزان مایع ممکن است پزشک تصمیم به کشیدن مایع در مقادیر زیاد مایع، یا صرفا مصرف دارو در مقادیر کم مایع بگیرد تا به تدریج مایع جذب شود.
خطرات مرگ بر اثر آب اوردن ریه
میزا و ایجاد عوارض جانبی اب اوردن ریه به علت اصلی بستگی دارد. به طور کلی، اگر ادم ریوی ادامه یابد، فشار داخل شریان ریوی می تواند افزایش پیدا کند (فشار خون ریوی). در نهایت، قلب ضعیف شده و کم کم از کار می افتد و فشار در قلب و ریه ها افزایش می یابد. عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:- مشکل در تنفس
- تورم پاها، مچ پاها و شکم
- تجمع مایع در غشای اطراف ریه ها (پلورال افیوژن)
- احتقان و تورم کبد
ادامه مقاله و درمان اب اوردن ریه را در لینک مقابل مشاهده کنید: https://forouzan.doctor/1521
آخرین ویرایش توسط مدیر: