در جواب با اجازه چه بگوییم ?

"با اجازه" معمولاً به عنوان یک عبارت تعارفی در ابتدای یک درخواست یا سوال استفاده می‌شود. بسته به موقعیت و نوع ارتباط شما با فرد مقابل، می‌توانید پاسخ‌های مختلفی به این عبارت بدهید. در زیر چند مثال از پاسخ‌هایی که می‌توانید در این موقعیت استفاده کنید آمده است:

در پاسخ‌های رسمی:

• بفرمایید: این پاسخ کوتاه و رسمی است و نشان می‌دهد که آماده هستید به درخواست طرف مقابل رسیدگی کنید.
• در خدمت هستم: این پاسخ نیز رسمی است و بیانگر احترام شما به فرد مقابل است.
• بفرمایید، در چه مورد؟: این پاسخ برای زمانی مناسب است که می‌خواهید بیشتر در مورد درخواست طرف مقابل بدانید.

در پاسخ‌های غیررسمی:

• جانم؟: این پاسخ کوتاه و دوستانه است و نشان می‌دهد که آماده شنیدن هستید.
• بگو: این پاسخ نیز غیررسمی است و برای استفاده در بین دوستان و آشنایان مناسب است.
• بله، بفرمایید: این پاسخ ترکیبی از رسمی و غیررسمی است و در بسیاری از موقعیت‌ها قابل استفاده است.

علاوه بر این، می‌توانید از عبارات زیر برای نشان دادن توجه و علاقه خود به درخواست طرف مقابل استفاده کنید:

• لطفا بفرمایید.
• چه کاری از دستم برمی‌آید؟
• در خدمتگزاری شما افتخار می‌کنم.

انتخاب پاسخ مناسب به عوامل زیر بستگی دارد:

• نوع رابطه شما با فرد مقابل: برای افراد رسمی‌تر، پاسخ‌های رسمی‌تر و برای دوستان و آشنایان، پاسخ‌های غیررسمی‌تر مناسب‌تر است.
• محتوای درخواست: اگر درخواست مهمی است، بهتر است از پاسخ‌های رسمی‌تر استفاده کنید.
• موقعیت: در موقعیت‌های رسمی‌تر، مانند محیط کار، پاسخ‌های رسمی‌تر مناسب‌تر هستند.

مثال‌ها:

• فرد مقابل:با اجازه، می‌توانم از شما سوالی بپرسم؟
  • شما: بفرمایید.
• فرد مقابل:با اجازه، آیا می‌توانید این فایل را برای من ارسال کنید؟
  • شما: بله، حتما. الان برایتان می‌فرستم.

نکته:

• هنگام پاسخ دادن به عبارت "با اجازه"، سعی کنید لحن صمیمانه و احترام‌آمیزی داشته باشید.
• اگر درخواست طرف مقابل برای شما امکان‌پذیر نیست، به طور مودبانه به او اطلاع دهید.

در پاسخ به عبارت "با اجازه"، معمولاً می‌توانید گزینه‌های زیر را استفاده کنید:

1. بله، حتماً - برای نشان دادن رضایت و موافقت.
2. بله، لطفاً - برای نشان دادن تشویق و همکاری.
3. البته - برای نشان دادن قبولی و آمادگی.
4. بله، خوشحال می‌شوم - برای نشان دادن خوشحالی و تشویق.
5. بله، با کمال میل - برای نشان دادن تمایل و رضایت.

به طور مثال:

• شخص اول: با اجازه، می‌توانم سؤالی بپرسم؟
• شخص دوم: بله، حتماً. لطفاً بپرسید.

این جملات به شما کمک می‌کنند تا به طور مودبانه و محترمانه به درخواست‌ها پاسخ دهید.

1. در مکالمات رسمی:​

• بله، حتماً. لطفاً ادامه دهید.
• بله، البته. من آماده‌ام.
• بله، با کمال میل. لطفاً ادامه دهید.
• بله، خوشحال می‌شوم. لطفاً سؤال خود را بپرسید.

2. در مکالمات غیررسمی:​

• بله، حتماً. چه کمکی می‌توانم کنم؟
• بله، البته. چطور می‌توانم به شما کمک کنم؟
• بله، حتماً. چه کاری می‌خواهی؟
• بله، خوشحال می‌شوم. چه کمکی می‌توانم کنم؟

3. در مکالمات دوستانه:​

• بله، حتماً. چه خبری داری؟
• بله، البته. چه کمکی می‌خواهی؟
• بله، حتماً. چه کاری می‌خواهی بکنم؟
• بله، خوشحال می‌شوم. چه کمکی می‌توانم کنم؟

4. در مکالمات تلفنی:​

• بله، حتماً. لطفاً ادامه دهید.
• بله، البته. من آماده‌ام.
• بله، با کمال میل. چه کمکی می‌توانم کنم؟
• بله، خوشحال می‌شوم. چه کمکی می‌توانم کنم؟

5. در مکالمات آنلاین (چت، ایمیل):​

• بله، حتماً. لطفاً ادامه دهید.
• بله، البته. من آماده‌ام.
• بله، با کمال میل. چه کمکی می‌توانم کنم؟
• بله، خوشحال می‌شوم. چه کمکی می‌توانم کنم؟

6. در مکالمات با احترام بیشتر:​

• بله، حتماً. لطفاً ادامه دهید، آقای/خانم [نام].
• بله، البته. من آماده‌ام، آقای/خانم [نام].
• بله، با کمال میل. چه کمکی می‌توانم کنم، آقای/خانم [نام].
• بله، خوشحال می‌شوم. چه کمکی می‌توانم کنم، آقای/خانم [نام].

7. در مکالمات با تأکید بر حمایت:​

• بله، حتماً. من در خدمتم.
• بله، البته. من آماده‌ام تا به شما کمک کنم.
• بله، با کمال میل. من در خدمتم.
• بله، خوشحال می‌شوم. من در خدمتم.

8. در مکالمات با تأکید بر تعجب یا شگفتی:​

• بله، حتماً. من فکر نمی‌کردم اینطور بخواهید!
• بله، البته. من خیلی شگفت‌زده‌ام!
• بله، با کمال میل. من خیلی خوشحال می‌شوم!
• بله، خوشحال می‌شوم. این یک شگفت‌زده کننده است!