ب پیشوند فعل
حرف “ب” زمانی که به عنوانِ پیشوند فعل باشد، به صورتِ پیوسته نوشته می شود.
درست: بروید
نادرست: به روید
درست :
جا به جا
یک به یک
در به در
خود به خود
به طرف
به سوی
نادرست:
جابجا
یک بیک
در بدر
خود بخود
بطرف
بسوی
درست:
بهوش (= هشیار)
بجا (= شایسته)
بشرح (= مشروح)
بنام (= مشهور)
نادرست:
به هوش
به جا
به شرح
به نام
درست:
بشخصه
بعینه
نادرست:
به شخصه
به عینه
مثال:
به او
به آن
درست
بدو
بدان
نادرست
به دو
به دان
منبع: نگاهی بر شیوه نگارش فارسی؛ ادیک باغداساریان
حرف “ب” زمانی که به عنوانِ پیشوند فعل باشد، به صورتِ پیوسته نوشته می شود.
درست: بروید
نادرست: به روید
به حرف اضافه
به (حرف اضافه) جدا از کلمه بعد نوشته می شود مگر در کلمه «بجز»:درست :
جا به جا
یک به یک
در به در
خود به خود
به طرف
به سوی
نادرست:
جابجا
یک بیک
در بدر
خود بخود
بطرف
بسوی
ب صفت ساز
اگر «ب» با افزوده شدن به عنوان پیشوند، یک صفت بسازد، در این حالت به کلمه چسبیده می شود:درست:
بهوش (= هشیار)
بجا (= شایسته)
بشرح (= مشروح)
بنام (= مشهور)
نادرست:
به هوش
به جا
به شرح
به نام
ب و کلمه های مرکب عربی
«ب» در آغاز برخی از کلمه های مرکب عربی به معنای حرف اضافه فارسی نیست و پیوسته به کلمه نوشته می شود:درست:
بشخصه
بعینه
نادرست:
به شخصه
به عینه
به و ضمایری که با «ا» شروع می شوند
حرف اضافه «به» پیش از ضمایری که با «ا» شروع می شوند، می تواند به آن ضمیر بچسبد و «ا» یا «آ» به «د» تبدیل گردد:مثال:
به او
به آن
درست
بدو
بدان
نادرست
به دو
به دان
منبع: نگاهی بر شیوه نگارش فارسی؛ ادیک باغداساریان
آخرین ویرایش توسط مدیر: