مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
بنازم به بزم محبت که آنجا – گدایی به شاهی مقابل نشیند
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
به دنبال محمل سبک تر قدم زن – مبادا غباری به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
به دنبال محمل سبک تر قدم زن – مبادا غباری به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی​