شبم از بی ستارگی شب گور

sanaz_jafari

عضو انجمن
شبم از بی ستارگی، شب گور

در دلم پرتو ستاره ی دور

آذرخشم گهی نشانه گرفت

گه تگرگم به تازیانه گرفت

بر سرم آشیانه بست کلاغ

آسمان تیره گشت چون پر زاغ

مرغ شب خوان که با دلم می خواند

رفت و این آشیانه خالی ماند .

آهوان گم شدند در شب دشت

آه از آن رفتگان بی برگشت



شعر : استاد امیر هوشنگ ابتهاج
 


🔴 لینک های مفید: شبیه ساز منظومه شمسی ,
میزبانی شده توسط سرورهای قدرتمند افیکس هاست

بالا