با هر كسي نگوييم راز خموشي خويش

ما خيل بندگانيم ما را تو مي‌شناسي

هر چند بي‌زبانيم، ما را تو مي‌شناسي

ويرانه‌ايم و در دل، گنجي ز راز داريم

با آن‌كه بي‌نشانيم، ما را تو مي‌شناسي

با هر كسي نگوييم راز خموشي خويش

بيگانه با كسانيم، ما را تو مي‌شناسي

آئينه‌ايم و هر چند لب بسته‌ايم از خلق

بس رازها كه دانيم ما را تو مي‌شناسي

از قيل و قال بستند، گوش و زبان ما را

فارغ از اين و آنيم ما را تو مي‌شناسي

از ظن خويش هر كس، از ما فسانه‌ها گفت

چون ناي بي‌زبانيم ما را تو مي‌شناسي

در ما صفاي طفلي، نفسرد از هياهو

گلزار بي‌خزانيم ما را تو مي‌شناسي

آئينه‌ سان برابر گوييم هر چه گوييم

يكرو و يك زبانيم ما را تو مي‌شناسي

خط نگه نويسد حال درون ما را

در چشم خود نهانيم ما را تو مي‌شناسي

لب بسته چون حكيمان، سرخوش چو كودكانيم

هم پير و هم جوانيم ما را تو مي‌شناسي

با دُرد و صاف گيتي، گه سرخوش است گه غم

ما دُرد غم كشانيم ما را تو مي‌شناسي

از وادي خموشي راهي به نيكروزيست

ما روز به، از آنيم ما را تو مي‌شناسي

كس راز غير از ما نشنيد بس «امينيم»

بهر كسان امانيم ما را تو مي‌شناسي

حضرت آیت الله خامنه ای