شعر هوا بس ناجوانمردانه سرد است

سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت‌، سرها در گریبان است‌. کسی سر بر نیارد کرد پاسخ ‌گفتن و دیدار یاران را. نگه جز پیش پا را دید نتواند، که ره تاریک و لغزان است‌. و گر دست محبّت سوی کس یازی‌، به اکراه آورد دست از بغل بیرون‌؛ که سرما سخت سوزان است‌. نفس‌، کز گرمگاه سینه می‌آید برون‌، ابری شود...