شعر نوایی نوایی

نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی بنازم به بزم...