در پیله تا به کی بر خویشتن تنی؟
“پرسید کرم را مرغ از فروتنی”
تا چند منزوی در کنج خلوتی؟
در بسته تا به کی، در محبس تنی؟
در فکر رَستنم. پاسخ بداد کرم
خلوت نشستهام زینروی منحنی.
فرسوده جان من از بس به یک مدار
بر جای ماندهام چون فطرت دنی.
همسالهای من پروانگان شدند
جَستند از این قفس، گشتند...