عفونت کلیه جزو بیماری هایی است که به درمان سریع و مراجعه به پزشک نیاز دارد. در این مقاله ما سعی داریم به درمان عفونت کلیه با قرص سیپروفلوکساسین بپردازیم. از این دارو برای درمان عفونت‌های کلیوی یا مثانه و در کل دستگاه مجاری ادراری استفاده می‌شود.
سیپروفلوکساسین در زمره داروهایی قرار دارد که به آن‌ها «فلوروکینولون» گفته می‌شود. این داروها منجر به توقف رشد باکتری‌ها می‌شوند. این آنتی‌بیوتیک تنها برای درمان عفونت‌های باکتریایی کاربرد دارد و برای درمان عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفوالانزا) کاربردی ندارد.
اگر در مواردی که نیاز نیست، از آنتی‌بیوتیک استفاده کنید؛ احتمال دارد در آینده و در مواقعی که بدنتان مبتلا به عفونت شود، دیگر مصرف این داروها تاثیری نداشته باشد (مقاومت آنتی بیوتیکی).
معمولا باید روزانه یک عدد از این دارو را از طریق دهان و همراه با غذا یا بدون آن (طبق دستور پزشک) مصرف کرد. این دارو را نباید خرد کرد یا جوید. با انجام این کار ممکن است همه مواد شیمیایی موجود در دارو به صورت ناگهانی آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی هم افزایش خواهد یافت.
تنها در صورتی که قرص‌ها خط تقسیم داشته باشند و پزشک داروساز به شما گفته باشد که می‌توانید آن‌ها را تقسیم کنید؛ این کار را انجام دهید. در غیر این‌صورت کل قرص را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
سعی کنید برای تاثیرپذیری بیشتر این آنتی‌بیوتیک؛ آن را در برهه‌های زمانی منظم مصرف کنید.
برای این‌که زمان مصرف دارو را بهتر به خاطر بسپارید؛ بهتر است آن را هر روز راس ساعتی مشخص مصرف کنید.
حتی اگر نشانه‌های بیماری پس از چند روز مصرف برطرف شد؛ باز هم دوره درمان را تکمیل کنید. اگر مصرف دارو را بسیار زودتر از حد معمول متوقف کنید؛ امکان عود بیماری وجود دارد. اگر وضعیت بیماری بدتر شد یا تداوم یافت؛ این موضوع را با پزشک خود درمیان بگذارید. طول مدت انجام درمان و دوز مصرفی آن به نوع بیماری شما و واکنش بدنتان بستگی دارد. همراه با مصرف این دارو، میزان مایعات مصرفی خود را نیز بالا ببرید (مگر این‌که پزشک دستور دیگری داده باشد).
این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر فرآورده‌هایی که ممکن است به آن متصل شوند، مصرف کنید. در غیر صورت میزان اثر آن کم خواهد شد. برخی از این فرآورده‌ها عبارتند از:
سعی کنید این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا شش ساعت پس از مصرف غذاهای پرکلسیم مصرف کنید. این گونه غذاها می‌توانند باعث کاهش احتمال اتصال کلسیم به دارو و کم شدن اثربخشی آن شود.
از داروساز یا پزشک بخواهید که برایتان توضیح دهد مصرف کدام مکمل‌های غذایی یا غذاهای جایگزین با این دارو، بلامانع یا بی‌خطر است. برای مشاهده عوارض قرص سیپروفلوکساسین اینجا کلیک کنید.
سیپروفلوکساسین در زمره داروهایی قرار دارد که به آن‌ها «فلوروکینولون» گفته می‌شود. این داروها منجر به توقف رشد باکتری‌ها می‌شوند. این آنتی‌بیوتیک تنها برای درمان عفونت‌های باکتریایی کاربرد دارد و برای درمان عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفوالانزا) کاربردی ندارد.
اگر در مواردی که نیاز نیست، از آنتی‌بیوتیک استفاده کنید؛ احتمال دارد در آینده و در مواقعی که بدنتان مبتلا به عفونت شود، دیگر مصرف این داروها تاثیری نداشته باشد (مقاومت آنتی بیوتیکی).
درمان عفونت کلیه با سیپروفلوکساسین
معمولا باید روزانه یک عدد از این دارو را از طریق دهان و همراه با غذا یا بدون آن (طبق دستور پزشک) مصرف کرد. این دارو را نباید خرد کرد یا جوید. با انجام این کار ممکن است همه مواد شیمیایی موجود در دارو به صورت ناگهانی آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی هم افزایش خواهد یافت.
تنها در صورتی که قرص‌ها خط تقسیم داشته باشند و پزشک داروساز به شما گفته باشد که می‌توانید آن‌ها را تقسیم کنید؛ این کار را انجام دهید. در غیر این‌صورت کل قرص را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
سعی کنید برای تاثیرپذیری بیشتر این آنتی‌بیوتیک؛ آن را در برهه‌های زمانی منظم مصرف کنید.
برای این‌که زمان مصرف دارو را بهتر به خاطر بسپارید؛ بهتر است آن را هر روز راس ساعتی مشخص مصرف کنید.
سیپروفلاکسین
حتی اگر نشانه‌های بیماری پس از چند روز مصرف برطرف شد؛ باز هم دوره درمان را تکمیل کنید. اگر مصرف دارو را بسیار زودتر از حد معمول متوقف کنید؛ امکان عود بیماری وجود دارد. اگر وضعیت بیماری بدتر شد یا تداوم یافت؛ این موضوع را با پزشک خود درمیان بگذارید. طول مدت انجام درمان و دوز مصرفی آن به نوع بیماری شما و واکنش بدنتان بستگی دارد. همراه با مصرف این دارو، میزان مایعات مصرفی خود را نیز بالا ببرید (مگر این‌که پزشک دستور دیگری داده باشد).
تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین
این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر فرآورده‌هایی که ممکن است به آن متصل شوند، مصرف کنید. در غیر صورت میزان اثر آن کم خواهد شد. برخی از این فرآورده‌ها عبارتند از:
- کویناپریل
- سولارمر
- سوکرالفات
- ویتامین‌ها، مواد معدنی (از جمله مکمل‌های آهن و روی)
- محصولات حاوی منیزیم
- آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی‌اسیدها ، محلول دیدانوزین ، مکمل‌های کلسیم)
- مصرف غذاهای سرشار از کلسیم مانند محصولات لبنی (مثل شیر و ماست) و آبمیوه‌های غنی‌شده با کلسیم می‌توانند اثربخشی این دارو را کاهش دهند.
سعی کنید این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا شش ساعت پس از مصرف غذاهای پرکلسیم مصرف کنید. این گونه غذاها می‌توانند باعث کاهش احتمال اتصال کلسیم به دارو و کم شدن اثربخشی آن شود.
از داروساز یا پزشک بخواهید که برایتان توضیح دهد مصرف کدام مکمل‌های غذایی یا غذاهای جایگزین با این دارو، بلامانع یا بی‌خطر است. برای مشاهده عوارض قرص سیپروفلوکساسین اینجا کلیک کنید.
